کد مطلب:106825 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:156
[صفحه 527] امام (ع) وقتی كه از صفین بازگشت و به گورستانی در بیرون كوفه رسید، فرمود: (ای ساكنان خانه های ترسناك، و جاهای خالی و بی آب و علف، و گورهای ظلمانی، ای خاكنشینان، و ای دور از وطنان، ای بی كسان، ای ترسناكان، شما پیشروان مائید كه پیش از ما رفته اید و ما دنباله روان شمائیم كه به شما خواهیم رسید، اما خانه ها را دیگران ساكن شدند و اما زنان با دیگران ازدواج كردند، و اما اموال را تقسیم كردند، این خبری بود كه نزد ما است، پس خبری كه نزد شما هست، چیست؟) و سپس به یارانش نگاهی كرد و فرمود: (بدانید كه اگر آنها اجازه ی سخن گفتن داشتند به شما خبر می دادند كه بهترین زاد و توشه، تقوا و پرهیزگاری است.) فرط یعنی كسی كه جلوتر به آب می رسد و طناب و سطلها را آماده می سازد. امام (ع) آنان را مخاطب قرار داده همچون مخاطب قرار دادن كسانی كه سخن او را می شنوند، از باب جایگزین كردن وضعیت آنها به جای اشخاصی كه در این دنیا موجودند. الدیار الموحشه و المحال المقفره: آرامگاهها و قبور. هدف این سخنان امام (ع) ایجاد رقت در دلهای سخت و آگاه كردن نفوس غفلت زده، نسبت به هدف دنیایی و متاع آن می باشد، بدان منظور كه آنان آنچنان كه شایسته ا ست، در دنیا عمل كنند. و چون حقیقت آن است كه بهترین زاد و توشه تقواست، همانطوری كه در قرآن مجید آمده است و این امری است كه پرهیزگاران به خاطر تقوایشان پاداش خود را گرفته و بدكاران به دلیل نداشتن تقوا محروم مانده اند، اگر به آنان اجازه ی پاسخ و ابراز سخن گفتن اعطا می شد، حتما آنچه را كه از حق و حقیقت اطلاع یافته اند در پاسخ می گفتند.
صفحه 527.